De laatste twee dagen in het paradijsje hebben we super relaxed doorgebracht op strand. Beetje zonnen, zwemmen, lekker eten en genieten van de mooie omgeving. 17 september was tevens het einde van de feestperiode Galungan & Kuningan, waar het Balinese volk na 10 dagen weer afscheid neemt van alle goden die tijdens deze periode op aarde geland schijnen te zijn. De afsluiting van deze feest 10-daagse gaat gepaard met veel kabaal, ‘wandelende beesten’, wierook, offers en een lange stoet van jongens en mannen in Balinese kledij. Vrouwen liepen niet mee in deze stoet, maar verzorgden de offers langs de kant. Wij belandden per ongeluk in deze stoet toen we terugkwamen van het pinnen en onderweg waren naar ons verblijf. Weliswaar achteraan, maar het was bijzonder om op deze manier mee te maken.

Na ’s avonds nog een bioscoopje gepakt te hebben lagen we de volgende dag al vroeg op strand. En wat was het benauwd! We zijn regelmatig het water in gevlucht om af te koelen (voor zover dat kan met het lauwwarme water). Ook zijn we nog een uurtje wezen SUPPEN toen het wat lager water werd. Heerlijk dat dobberen op zee! Nusa Lembongan is ook het toneel geweest van ‘hoe klein kan de wereld zijn?’, toen we ’s middags een oude bekende van Nadja tegenkwamen. Die avond hebben we dan ook gezellig met z’n viertjes gegeten, gelachen en gekletst. Een gezellige afsluiter van het mooie Nusa Lembongan.

Vanochtend werden we om 08:30 opgepikt voor de boot naar Gili Trawangan. Na een tour over het halve eiland om nog meer mensen op te pikken, kwamen we eindelijk aan bij de Yellow Bridge. Hier moesten we in een lange rij staan voor de officiële tickets, waarna we per fluisterbootje vervoerd werden naar de uiteindelijke boot. Geen trappetje of aanlegsteiger, nee gewoon klimmen met je spullen. Na een aardige vertraging vertrokken we dan eindelijk. Eerst naar Padangbai, toen door naar Teluk Nare en Gili Air om vervolgens om 14:00 op onze bestemming aan te komen. Geen toeterende scooters of hordes taxi’s, maar een arsenaal aan paard en wagen die klaar staan om je te vervoeren. Naast fietsen is dit het enige vervoermiddel op dit eiland, heerlijk even terug in de tijd!

Ons hotel is erg dichtbij de boot, dus wij konden het lopend af. Het hotel dat we geboekt hadden bleek echter vol te zitten, waardoor we voor 1 nachtje naar een naastgelegen hotel verkast werden. Absoluut geen straf, want dit is ook echt prachtig! We zitten tussen alle winkeltjes en restaurantjes en direct aan het strand.
In de middag zijn we hier even tussendoor gaan lopen en zijn we bij het opvangcentrum voor schildpadden wezen kijken. Een non-profitorganisatie die de eieren opkoopt van handelaren om ze vervolgens, nadat ze uitgekomen zijn, 6 maanden lang te verzorgen en te laten groeien, zodat ze groot en sterk genoeg zijn om zelf de oceaan te verkennen. Super schattig om die baby schildpadjes te zien dobberen. Onze donatie was dan ook meer dan welkom.

Na een duik in het zwembad van het hotel, zijn we iets verderop wat gaan eten en hebben we het toetje genuttigd op strand. Omdat Martino om 00:00 Indonesische tijd jarig was, ging het licht uit, werd er door het personeel (echt iedereen werd opgetrommeld) gezongen en werd er een speciaal verjaardagstoetje geserveerd mét kaarsjes voor een wens. Onder het genot van mojito’s, volle maan en een kabbelende zee hebben we deze prachtige avond afgesloten.

Morgen de echte verjaardagsdag ?

Liefs van ons ?

SUPPEN, Nusa Lembongan

Gezellig met Bob & Mylène

Boodschappen doen..

Overtocht met het fluisterbootje ??

Taxi standplaats Gili Trawangan

Natya Hotel, ons tijdelijke onderkomen..

Streetdecoration ☂

Saving the turtle ?

Seaview

Horsieeee

Lombok rijsttafel @ Natya Restaurant

Birthday boy @ Kokomo Restaurant

Totally in love ❤️