Ons laatste dagje Ubud hebben we met de scooter doorgebracht en hebben we een flink stuk getoerd op het eiland, ruim 80km over redelijke wegen, zandpaadjes en wegen met regelmatig een gat erin. Het was een diversiteit aan weggetjes, maar het was een stuk relaxter dan bij Denpasar in de omgeving.

We zijn gestart bij de Tegenungan waterval in Ubud, waar het door de vele regenval van de nacht ervoor een indrukwekkend waterspektakel was (met een beetje modder erbij). Maar wat was het ontzettend mooi daar! We hebben geprobeerd achter de waterval te komen, maar de stroming door alle kracht van het neerkomende water was daar veel te sterk voor. Na dit verfrissende ochtendje zijn we verder gereden langs de Ceking rijstvelden, meer een rijstvallei te noemen. Wauw! De vorige rijstvelden die wij gezien hebben waren hier niets bij. We zijn hier even gestopt voor het uitzicht en toen doorgegaan richting Danau Batur, een meer dat grenst aan de voet van vulkaan Gunung Batur. Bovenaan de berg werden we tegen gehouden door een politiepost waar we toegangsgeld moesten betalen, dat verzinnen ze hier wel vaker. Een soort zelfbedachte tol. Dit keer echter wel met een ‘officieel’ entree-overzicht. Maar met een glimlach kom je zelfs bij een Indonesische politieman ver, wij mochten wel voor minder doorrijden. Dat is natuurlijk een extra glimlach waard én een foto ?.
Na dit gezellige onderonsje, zijn we de afdaling naar beneden gaan maken, naar Danau Batur. Over allerlei kronkelweggetjes en haarspeldbochten kamen we, met behulp van een 12-jarige zichzelf-aandienende-gids, uit bij de Batur Natural Hot Spring. Omdat het inmiddels 16:00 was en het hier om 18:00 donker is, hebben we alleen even rond gekeken en het warme water aangevoeld en toen moesten we onze weg weer terug vervolgen om onderweg nog iets te kunnen zien.

Terug in Ubud zijn we nog door wat leuke straatjes gereden en kort bij Monkey Forest gestopt om een paar aapjes te bewonderen, waarna we net op tijd in een restaurantje zaten toen er een tropische stortregen losbarstte.

De volgende ochtend vroeg (lees 07:00) werden we opgepikt door een taxi om naar Sanur gebracht te worden voor onze trip naar Nusa Lembongan. Dat ze hier soms lekker zelf doen waar ze zin in hebben, liet onze chauffeur goed zien. Tijdens het rijden even gezellig skypen met z’n vriendin. Nog even stoppen omdat hij naar het toilet moest (hij ging skypend weg en kwam ook weer skypend terug) en vervolgens zette hij de auto nog een keer stil midden op een enorm drukke weg om even wat eten te halen, want hij had trek. That’s Bali-Life..
Hij had het waarschijnlijk allemaal ingecalculeerd, want we waren ruim op tijd voor de boot. Even melden en met een sticker opgeplakt konden we plaats nemen op de bankjes aan het strand. Na een klein uurtje konden we aan board. Geen luxe aanlegsteiger, maar gewoon met de beentjes door het water. En de koffers? Die werden even over de schouder gegooid en op de boot geïnstalleerd. Op naar Nusa Lembongan!

Nadja & Martino

P.s. Met ons is alles goed, wij zaten niet op de explosie-boot. ?

Tegenagung Waterfall, Ubud

Ceking rijstvallei

The rice beauty of Ceking

Onze politievriend ??

Op naar Nusa Lembongan!